پشت در زد ناله اي از ضربت آن بي حيا

ناله اش اين شد،عزيزم،جان من، مهدي بيا

مادرت را دشمنان،از حب حيدر ميزنند

اي عزيزم انتقامم را بگير از اشقيا

حرف دل دارد عزيز مرتضي، آن گُلِ نشکفته حال /با عليِ اصغر آن، شش ماهه که زد، بال بال

خوش به حالت اي علي آغوش مادر رفته اي /حسّ خود را با تبسم ها و اشکت گفته اي

خوش به حالت خنده ي باباي خود را ديده اي /از جمالِ حضرت عباس خنده چيده اي

در کنارت چون رقيه همدم و هم بازيت /بعد گريه مادرت هردم نموده نازيَت

خوش به حالت باعث لبخند مادر بوده اي /در ميان دست هاي مادرت آسوده اي

خود که ميداني چه بر روز من آمد پشتِ در /اي علي با کينه زد او پايِ خود را سمت در

ميخِ در پهلوي مادر را شکست و پاره کرد /ضربه ي آن پست، باباي مرا بيچاره کرد

بعد ضربه کنده شد در ،مادر من زيرِ در /در هجوم اشقيا ،شد ناله هايش بي ثمر

من ميان آن هجوم اشقيا پر پر شدم /اولين قرباني مولاي خود حيدر شدم

اي علي در حقّ ما ظلم و ستم بسيار شد /سهم مادر هاي ما بس خنده ي انظار شد

ناله هاي مادرم زهرا و مام تو رباب /کرده از اندوه، قلبِ نوکرانِ ما کباب

گشته آرام دلم ذکر و دم يا مهديِ اين نوکران /هر که باشد خادمش،باشد ميان عاشقان

اي که باشد افتخارت نوکري بچه هاي مرتضي /من شفيعت ميشوم، در خوف آن روزِ جزا

آخر مگر زن هم بگيرد رو ز شوهر

زهرا گرفته چند ماهي رو ز حيدر

آن ضربت دست عدو در بين کوچه

حتي گرفته نور را از چشم مادر

به تن کن مشکي ماتم، بياور شال ماتم را

که قطب عالم امکان عزادارِ غمِ زهراست

مبادا طعنه اي سُستت کند در راه محبوبت

که عالم زير اقدامِ کنيزِ فاطمه، اَسماست

رها کن حرف مفت منکرين اين مناقب را

که کلّ لذّتِ دنيا ،گدايي درِ مولاست

اميرالمؤمنين خود هم اسير نام زهرا بود

و حالا چشم مهدي خيره بر باقيِ هيزم هاست

خداوندا رسان آن منتقم ،منجي عالم را

که ذکرم العجل يا رب به حقّ زينب کبراست

و هر که نوکري خود کند نذر ظهورِ عشق

بداند نوکري او هميشه وصلِ بر درياست

کوري چشم تمام دشمنان

من سيه پوش عزايِ محسنم

اين ندا مي آيد از صاحب زمان

من سيه پوش عزايِ محسنم

گوش جان دِه بر نوايِ آسمان

حق بگويد در عزايِ محسنم

تا ظهور و لحظه ي آن انتقام

ياد مسمار و عزايِ محسنم

عشق بر من ميدهد او بي امان

تا ابد من در هوايُ محسنم

ضربت سيلي و مسمار ،علي کُشت علي کشت

داغ محسن ،در و ديوار،علي کُشت علي کشت

صد آه از اين غربت و مظلوميتِ شير خداوند

روگرفتن ،صورت نيليِ دلدار،علي کُشت علي کُشت

مرد خيبر شکن و غيرت حي متعال

فاطمه در بين انظار،علي کُشت علي کشت

شب غسل فاطمه،تلخ ترين لحظه ي عمر مولا

وَرم بازويِ خون بار ،علي کُشت علي کشت

بدترين قوم جهان محسن زهرا كشتند / نه فقط محسن حيدر جان طاها كشتند

من نگويم علنا قاتل او لعن كنيد / بلكه گوييد فقط، محسن زهرا كشتند

اصل دين حق بود مهر و ولاي فاطمه / كل ايمان نيست جز كسب رضاي فاطمه

باعث لبخند مادر ميشود ذكر علي / پس ز مولا دم زدن باشد عطاي فاطمه

هر كه باشد بنده ي پور كريمش مجتبي / پس بود حتما اسير يك  نداي فاطمه

هر كه باشد بر لبش ذكر حسين سرجدا / پس هميشه جاي دارد در دعاي فاطمه

هر كه خوني ريزد اندر پيروي زينبش / او فزون باشد بدهكاريش ، در سراي فاطمه

هر كه ناله ميزند اندر فراق مهديش / التيام و مرهمي باشد براي فاطمه

مادرا(عبد كريمت)تشنه ي يك كربلاست / بارالها پس عطا كن كربلا را با دعاي فاطمه